قدیر فیروزنیا؛ نسرین نصرت؛ رضا قادری
چکیده
مخاطرات طبیعی مانند برف، سیل و نظایر آن به عنوان پدیدههای اجتنابناپذیر بهشمار میآیند که همیشه خطری جدی برای جوامع انسانی به‌خصوص جوامع روستایی به شمار می‌روند و اگر این جوامع از تابآوری لازم برخوردار نباشند، آثار زیانبار این مخاطره‌ها افزایش می‌یابد. لذا، سنجش تابآوری روستاییان در برابر مخاطرات طبیعی اهمیت ...
بیشتر
مخاطرات طبیعی مانند برف، سیل و نظایر آن به عنوان پدیدههای اجتنابناپذیر بهشمار میآیند که همیشه خطری جدی برای جوامع انسانی به‌خصوص جوامع روستایی به شمار می‌روند و اگر این جوامع از تابآوری لازم برخوردار نباشند، آثار زیانبار این مخاطره‌ها افزایش می‌یابد. لذا، سنجش تابآوری روستاییان در برابر مخاطرات طبیعی اهمیت بسیاری دارد. هدف از این پژوهش، سنجش تابآوری سکونتگاههای روستایی در صورت مسدود شدن قطع جاده‌های ارتباطی است. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی، ماهیت توصیفی ـتحلیلی و برای جمعآوری دادهها و اطلاعات از مطالعات اسنادی و میدانی استفاده شده است. قلمرو مکانی تحقیق، یازده روستای دهستان باروق در شهرستان میاندوآب است. براساس فرمول کوکران تعداد 281 خانوار روستایی بهعنوان نمونه تحقیق انتخاب و دادههای تحقیق با کمک آنها به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد، میزان تابآوری سکونتگاههای روستایی دهستان باروق در صورت قطع جاده‌های ارتباطی توسط برف در سطح مطلوبی قرار دارد و تنها در بعد کالبدی کمتر از میانگین است. همچنین مهمترین عامل مؤثر در افزایش تابآوری روستاییان در مواقع مسدود شدن جاده‌های ارتباطی در اثر بارش برف، «افزایش مشارکت اجتماعی و توان اقتصادی» است.
